การวินิจฉัย โรคไอกรน

[MhooDang]

 โรค ไอกรน เป็น  การติดเชื้อแบคทีเรีย  ที่  ระบาดในเด็กอายุน้อย แต่ก็สามารถ เกิดในผู้ใหญ่  ได้เช่นกัน เชื้อที่เป็นสาเหตุ  คือ Bordetella pertussis  ซึ่ง  ติดต่อผ่านการไอหรือจาม



 ลักษณะอาการของโรค  ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย  อาการคล้ายหวัด  เช่น น้ำมูกไหล  แต่ จะรุนแรงขึ้นในระยะต่อมา  โดย  ไอจนหยุดหายใจชั่วคราว และ  มีเสียงหายใจดังวู๊ป  หลังจากการไอ  เมื่ออาการแย่ลง อาจ ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน  เช่น  ภาวะชัก



 การค้นหาสาเหตุของอาการ โรคไอกรน  มัก  ใช้การตรวจร่างกายและประวัติผู้ป่วย  และ  การเพาะเชื้อแบคทีเรีย จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก   แนวทางการรักษาโรคไอกรน  รวมถึงการใช้ยาปฏิชีวนะ  เพื่อ ลดการแพร่กระจายของเชื้อ  และ  การช่วยให้ผู้ป่วยหายใจสะดวก



 การหลีกเลี่ยงโรคไอกรน  ใช้วัคซีน DTP หรือ DTaP  ซึ่ง  ลดความเสี่ยงได้สูง  วัคซีน  มีตารางฉีดที่แนะนำ เช่น  ในเด็กเล็กและช่วงวัยรุ่น  นอกจากนี้  การล้างมือบ่อย ๆ  ช่วยลดโอกาสติดเชื้อ



ไอกรน   มีอาการที่คล้ายไข้หวัดในช่วงแรก แต่ สามารถเป็นอันตรายได้  โดยเฉพาะใน  กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย  ดังนั้น  การรักษาอย่างทันท่วงที   มีบทบาทสำคัญ